Vanavond keken wij naar de persconferentie van de man die we nog een paar maanden onze minister-president moeten noemen. Wederom sprak hij specifiek over jongeren: “het is voor jullie een rottijd.” Dat klinkt al een stuk beter dan hoe hij begin augustus jongeren aanviel en verweet dat zij de regels aan hun laars lappen, maar het lijkt natuurlijk nog steeds nergens op. Eerder riep hij jongeren op tot een revolutie: dat gaan we regelen! Maar tot die tijd moeten de mensen die nu aan de macht zijn iets gaan betekenen voor jongeren.

Het valt op dat de hoogste stijging van het aantal coronabesmettingen plaatsvindt onder jongeren. Misschien is dat omdat we hebben gehoord dat jongeren minder ernstig ziek worden. Misschien omdat we houden van een feestje. Maar wij denken dat dit vooral ook komt omdat de nieuwe generatie een enorm rechtvaardigheidsgevoel heeft. En het huidige beleid van de overheid is onrechtvaardig. We kunnen ons voorstellen dat er door meerdere jongeren gedacht wordt: “Als de overheid niet naar ons luistert, waarom zouden we dan wel naar de overheid luisteren?”

Meer dan feestende studenten

Tja, de feestjes. Rutte praat vooral over de ‘superspread-events’ van studentenverenigingen die in hun chique grachtenpanden hun biertjes achterover slaan. Dát is namelijk wat zogenaamd alle jongeren doen. Maar sinds wanneer zijn de elitaire comazuipers van Vindicat representatief voor alle jongeren? Wie denkt er aan de jongeren met een beperking, die niet naar feestjes gaan en zelf tot risicogroepen behoren? De jonge asielzoeker die van de huidige communicatiestijl niks begrijpt? Of de 15-jarige die morgen om 9 uur weer de schappen bij de Albert Heijn staat te vullen?

We’ve got a problem

Even serieus: al zou je iedere zaterdag dronken worden. Met een torenhoge studieschuld boven je hoofd en de realisatie dat je van je lang-zal-ze-leven nooit een huis zult kunnen kopen, zou iedereen aan de alcohol slaan. Jongeren hebben echt wel meer aan hun hoofd dan de Gooise champagneborrels in de grachtengordelwerkelijkheid van dit kabinet.

Met dank aan kneiterhard liberaal overheidsbeleid moeten jongeren het namelijk gewoon doen met een flexbaantje en een laag salaris. We raken door corona massaal die bijbaan kwijt, terwijl we tegelijkertijd horen dat grote multinationals miljoenen aan staatssteun krijgen. De vakbond roept op tot een salarisverhoging van 5%, maar terwijl jongeren aan het eind van de maand niet meer rondkomen, is de enige met een loonsverhoging de koning die tonnen aan gemeenschapsgeld opstrijkt. Het minimumloon moet vooral niet nu naar 14 euro worden verhoogd, vindt de Tweede Kamer, maar terwijl zij debatteren over onze ruggen, stijgt het aantal jongeren met betalingsproblemen schrikbarend hard.

Dan hebben we het nog niet eens gehad over de dakloosheid. Ook het aantal dakloze jongeren is de afgelopen 10 jaar verdrievoudigd en dat is echt veel meer dan onder de bevolking als totaal! Zo raar is dat niet, wanneer de huren alleen maar duurder worden en er niet genoeg sociale huurwoningen zijn. En wanneer je besluit (weer) bij je ouders te wonen, dan worden zij gekort op hun eventuele uitkering door de belachelijke kostendelersnorm.

De revolutie, kom maar op!

De koning sprak in de troonrede over jongeren perspectief bieden. Mooie woorden, maar blijkbaar makkelijker gezegd dan gedaan. Want welk perspectief is er nou echt? Als de coronacrisis één ding nog veel duidelijker maakt, is dat het roer flink om moet. Een eerlijke, gelijkwaardige en rechtvaardige economie is misschien een lange weg. Maar om de eerste ellende te bestrijden, liggen concrete oplossingen al voor het oprapen.

1. Verhoog het minimumloon naar 14 euro per uur. Dat moet nu en niet pas over acht jaar, of misschien zelfs nooit, zoals de zogenaamde ‘linkse’ partijen opperen.
2. Zorg ervoor dat iedereen gelijke kansen heeft in de maatschappij. Mohammed moet net zoveel kansen hebben als Bart om een stageplek, baan of huis te kunnen vinden.
3. De boete op samenwonen, de kostendelersnorm, moet van tafel. Bovendien moet dakloosheid voorkomen worden. Ervaringsdeskundigen uit de jeugdzorg deelden hun zorgen rondom huisvesting en kwamen met goede oplossingen: voer die uit!
4. Als je 18 wordt, moet zorg en hulp niet ineens ophouden. Bovendien moeten we zelfmoord voorkomen en passende zorg bieden aan alle jongeren.
5. Werk het schuldenstelsel in het onderwijs weg. De overheid hoort onderwijs betaalbaar te houden. Niet alleen voor degene met rijke ouders om boeken en lesgeld op te hoesten.
6. Laat de overheid ingrijpen om jongeren van schulden af te helpen. Schulden zijn een probleem van ons allemaal. Daarom moet de overheid vaker schulden overnemen en kwijtschelden.
7. Hulp bij schulden, zorg, een uitkering of andere hulp van de overheid moet je makkelijker kunnen krijgen. Geen regeltjessysteem, gezeik of een hoge drempel. Daar mogen we best geld voor uittrekken samen.

En hoe we dat dan denken te betalen? Dat is simpel: stop met het spekken van grote bedrijven. Waar de aandeelhouders van Ahold, Shell en KLM lekker zes nullen op hun bankrekeningen tellen, moeten wij zogenaamd allemaal ons aandeel leveren. Gooi de belastingen voor grote bedrijven omhoog, laat ze geen belasting ontduiken en beëindig het gratis geld voor bedrijven die al veel geld hebben.

Klaar met de plofparticipatie

Het is zaak niet enkel naar kinderen en jongeren te luisteren, maar de beslissingen samen met hen te maken. We zijn klaar met plofparticipatie, het is tijd voor echte samenwerking! Lees meer daarover in deze oproep.

Ben je jong en wil je iets doen? Bemoei je met de toekomst van ons land en de wereld. Word bijvoorbeeld actief bij een jongerenorganisatie. Of word gewoon lid van BIJ1, de partij die naast de jongerentak RADICAAL overal in de partij zorgt dat iedereen gehoord wordt en meebeslist.